Steeds meer en vaker wordt er binnen organisaties gebruik gemaakt van DiSC. Een eenvoudige, duidelijke en handige analyse van jouw voorkeursgedrag, gedrag waar jij je het beste bij voelt.

Drie jaar geleden ging ik met vier collega’s naar de DiSC training om zelf DiSC trainer te worden. Voor aanvang van de training hadden we de vragenlijst allemaal ingevuld en ook al kunnen lezen wat ons eigen voorkeursgedrag is. Grappend in de auto van Maastricht naar Utrecht over wat er die dag allemaal aan het licht zou komen, was ik ook best een beetje nerveus over wat ik allemaal over mezelf te weten zou komen en hoe wij als individuen allemaal pasten binnen ons team. De dag vloog voorbij met veel oefeningen, inzichten en heel duidelijk steeds de boodschap: leer eerst jezelf een stukje beter kennen om vandaaruit de ander beter te kunnen begrijpen

 

Voorbeelden

En wat was het heerlijk om aan de hand van concrete voorbeelden een stukje meer van mezelf te leren begrijpen. Bijvoorbeeld over hoe het zit als je naar de kapper gaat met een hele duidelijke wens en je kapsel valt tegen als de kapper klaar is, wat dan? Waarschijnlijk denk je nu aan de manier waarop jij daar steeds mee omgaat, maar als snel bleek binnen onze groep dat er zeker drie verschillende manieren zijn om daar mee om te gaan. Zo ga ik al jaren naar dezelfde kapper, kom daar regelmatig van terug met een ander kapsel dan gewenst en heb daar nog nooit iets over gezegd tegen de kapper. Een ander vond dat de kapper ook gewoon zijn werk goed moest doen en zou er dus zeker iets van zeggen en regelen met de kapper dat het zou worden opgelost.  Als dat niet naar tevredenheid zou gebeuren zou hij op zoek gaan naar een andere kapper. En de derde zou zich gedurende de knipbeurt al met het hele proces blijven bemoeien om de controle daarop maar niet te verliezen. Voor mij was het in ieder geval een hele opluchting om te weten dat mijn manier van omgaan met een mislukt kappersbezoek, niet langer een reden van frustratie hoefde te zijn maar gewoon past binnen mijn eigen DiSC stijl en dus bij mij.

En dan het voorbeeld van de voorbereiding van je vakantie: helemaal niks mis mee dat ik pas de avond van tevoren mijn tas inpak, geen lijstjes maak en niet weet waar de reis naartoe gaat. En ook heel goed om te weten dat niet al mijn gezinsleden daar evenveel plezier uit halen maar wel liever die lijstjes maken, willen weten waar we terecht gaan komen en wat daar te beleven valt.

 

Inzicht

Heel verhelderend allemaal. Vooral het inzicht dat we als mensen vooral toch uitgaan van ons eigen perspectief en niet dat van een ander. Als je de verschillende gedragsstijlen ziet als het spreken van een taal, kan het zo maar zijn dat je iemand met een totaal andere stijl (lees taal) niet (zo goed) verstaat. En de voorbeelden die nu over de kapper en de vakantie gaan, zijn uiteraard ook terug te voeren op hoe mensen binnen hun team of organisatie omgaan met een opdracht, probleem of uitdaging.

Maar laten we wel bij de basis blijven: DiSC gaat niet over het in hokjes plaatsen van mensen, DiSC gaat niet over de kleuren die de verschillende stijlen met zich meebrengen je “bent” geen kleur, DiSC ben je niet, jouw eigen DiSC stijl ben je niet en DiSC is ook geen persoonlijkheidsprofiel. Het is enkel een manier om jouw eigen unieke voorkeursgedrag beter te gaan begrijpen, om van daaruit de mensen om je heen ook beter te begrijpen en te verstaan, om echt in contact met elkaar te komen en om de verschillen tussen mensen nog wat meer te gaan waarderen.

Welke situatie binnen jouw team herken jij waarin jullie elkaars “taal” niet spreken? En wat hebben jullie daarmee gedaan?

 

Inka Dautzenberg, opleider en trainer DiSC